Houkema verzorgde solotentoonstellingen in o.a. Kunstlerhaus Bethanien, Berlijn, Annet Gelink Gallery, Amsterdam en MU Eindhoven. Ze nam deel aan groepstentoonstellingen in La Casa Encendida, Madrid, White Box, New York, Estrany de la Mota, Barcelona, CTM festival in Berlijn en Fact in Liverpool. Buiten de context van vier muren en een plafond, werd haar werk gepresenteerd door kunstorganisaties zoals Museum M, Into Nature en Land-Art Contemporary. Haar werken werden opgenomen in collecties als Fiorucci, KRC, Familie Sanders en LUMC.

Zowel haar institutionele presentaties als de werken in de openbare ruimte kregen belangstelling van onder meer NPR, El Pais, NRC, Volkskrant, MetropolisM. Houkema maakte zelf verschillende print en web publicaties en droeg bij aan publicaties door onder meer Roma, Node, Kunstlicht, en Kulturo/LABAE.

Ze gaf presentaties en participeerde in discussies in o.a. El Eco Museo Experimental, Omstand / Collectie De Groen, KunsthalKade Land art Expertmeeting. Verder droeg ze bij aan aan haar werk gerelateerde educatieve programma's in binnen- en buitenland, en organiseerde deze zelf in het kader van solo-tentoonstellingen. Daarnaast had ze het genoegen te mogen werken als kunstdocent.

Deze website staat op een zonneserver. De server is niet groter dan een lunchbox, en wordt aangedreven door een klein zonnepaneel met accu. De zonneserver heeft weinig energie nodig, maar als de dagen donker en druk zijn, dan zou het kunnen gebeuren dat de website offline gaat. Mocht dit het geval zijn, dan is het geen storing, maar een boodschap.

Mediafilosoof Marshall McLuhan beschouwde iedere vorm van technologie als een verlengstuk van het lichaam dat de vermogens ervan vergroot. De hamer maakt sterker, het wiel maakt sneller, en met de smartphone reiken ogen en oren verder. Deze extensies beïnvloeden de manier waarop we onze omgeving waarnemen en ermee interacteren. Vaak gebeurt dit zonder dat wij ons van die invloed bewust zijn.

Voor alle consumptieproducten geldt dat diens productie-, transport-, en afvalfasen voor een groot deel onzichtbaar voor ons blijven. Voor onze media-consumptie geldt dat misschien nog wel meer. Toch maakt ook deze vorm van consumptie gebruik van materie en energie, en wordt dat gebruik ergens op aarde door mensen en niet-mensen gevoeld.

Onze technologieën worden weliswaar steeds efficiënter in het gebruik van bronnen, toch neemt wereldwijd de totale consumptie toe. De paradox van Jevons verklaart dit als volgt: een efficiënter bronnengebruik verlaagt de kosten, waardoor een grotere productie ontstaat, wat leidt tot een grotere consumptie. Een groeiende consumptie is niet zozeer te wijten aan bevolkingsgroei, maar vooral aan de groeiende consumptie van een klein, welvarend deel van die bevolking. Vergroening van de technologieën alleen zal die problemen niet verbeteren. Daarvoor is een cultuuromslag nodig, en bijbehorende regelgeving.

Om dat doel te bereiken zijn er talloze kleinere en grotere strategieën die elkaar kunnen versterken. Dit is slechts een daarvan: Kies een van je lichamelijke extensies en leer het intiem kennen, in al zijn levensfasen. Erken de banaliteiten, de onzuiverheden, de lekkages, en de wijzen waarop deze de levens van anderen in reiken. Pruts aan uw bereik tot er gaandeweg een bereik ontstaat dat ieders behoeften zo goed mogelijk dient. Onze uitgebreide lichamen zijn geen tempels, maar het kunnen wel servers zijn.

Sharon Houkema, 2022